Your cart
Sepetinizde daha fazla ürün yok
Zeolit, alüminosilikat mineralleri ailesine ait, doğal olarak oluşan veya sentetik kristalli bir malzeme türüdür. İyonlar, moleküller ve parçacıklar gibi belirli maddeleri seçici olarak adsorbe etmesine veya yakalamasına olanak tanıyan gözenekli bir çerçeveye sahip benzersiz moleküler yapısıyla bilinir.
Zeolitler, kimyasal işlemlerde katalizör olarak, su arıtmada filtre veya adsorban olarak, toprak iyileştirmelerinde ve gübrelerde bir bileşen olarak ve hayvan yemlerinde bir takviye olarak dahil olmak üzere çeşitli uygulamalarda kullanılmaktadır. Son zamanlarda zeolitler, potansiyel detoksifikasyon özellikleri nedeniyle diyet takviyeleri alanında ilgi görmeye başlamıştır.
Stephen Buhner, detoksifikasyon ve Herx reaksiyonunun azaltılması için Zeolit kullanılmasını önermektedir.
Bir besin takviyesi olarak zeolit genellikle toksinlerin, ağır metallerin ve diğer zararlı maddelerin vücuttan atılmasına yardımcı olabilecek bir detoksifikasyon yardımcısı olarak pazarlanmaktadır. Ancak zeolit takviyelerinin detoksifikasyon amaçlı güvenliği ve etkinliğine ilişkin bilimsel kanıtlar sınırlı ve çelişkilidir.
Farklı özelliklere ve kullanımlara sahip farklı zeolit türleri olduğundan, tüm zeolit takviyelerinin aynı olmadığını unutmamak önemlidir. Ek olarak zeolit takviyelerinin güvenliği ve etkinliği, kullanılan spesifik zeolit, dozaj, kullanım süresi ve bireysel sağlık koşulları gibi faktörlere bağlı olabilir.
Bazı zeolit takviyeleri, gastrointestinal sistemdeki ilaçları adsorbe edebilir ve potansiyel olarak bunların emilimini ve etkinliğini azaltabilir. Bu, antibiyotikler, tiroid ilaçları veya belirli mineraller ve eser elementler gibi hassas doz ve zamanlama gerektiren ilaçlarla ilgili olabilir. Zeolit takviyeleri ayrıca belirli mineralleri veya eser elementleri adsorbe edebilir, bu da bunların vücutta emilimini ve kullanımını potansiyel olarak etkileyebilir.
Etkileşim riskini en aza indirmek için zeolit takviyelerinin ilaçlardan farklı bir zamanda, birkaç saatlik aralıklarla alınması önerilir. Böylece ilacın emilimine müdahale potansiyeli azaltılır.